Odmiana imienia Bernard przez przypadki

Bernard imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bernard

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bernarda

Celownik
(komu? czemu?):Bernardowi

Biernik
(kogo? co?):Bernarda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bernardem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bernardzie

Wołacz
(hej!):Bernardzie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Bernardowie, Bernardy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bernardów

Celownik
(komu? czemu?):Bernardom

Biernik
(kogo? co?):Bernardów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bernardami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bernardach

Wołacz
(hej!):Bernardowie, Bernardy!

Przykłady deklinacji imienia Bernard” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Bernard

Mam na imię Bernard.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Bernard.
Ma na imię Bernard.
Bernard chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Bernard z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Bernarda

Przyglądałam się dłoniom Bernarda.
Nie lubię Bernarda.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Bernarda.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Bernarda.
Muszę pochwalić pomysł Bernarda.

Celownik (komu? czemu?): Bernardowi

Bernardowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Coś muszę Bernardowi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiedziałam Bernardowi o przykrości która mnie spotkała.
Mama przyznała rację Bernardowi.
Dzięki Bernardowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik (kogo? co?): Bernarda

Bernarda natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Chwyciła Bernarda za rękaw płaszcza.
Na Bernarda moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Bernarda z zaciekawieniem.
Zdjęcie przesłane przez Bernarda.

Narzędnik (z kim? z czym?): Bernardem

Zakończyliśmy edycję kwietniową z Bernardem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Bernardem.
Ja z Bernardem chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Bernardem na kanapie.
Zostanę tu tylko z Bernardem i chłopakami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Bernardzie

Hipnotyzująca powieść o Bernardzie i płatnym mordercy.
Pamiętajmy o Bernardzie i jej rodzinie.
A przecież nikt inaczej o Bernardzie nie pisał.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Bernardzie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Bernardzie.

Wołacz (hej!): Bernardzie

Gdzie jesteś Bernardzie!?
Witaj Bernardzie!
Bernardzie! Uważaj!
Bernardzie! Gdzie jesteś?
Cześć Bernardzie!