Odmiana imienia Begunia przez przypadki

Begunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Begunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Beguni

Celownik
(komu? czemu?):Beguni

Biernik
(kogo? co?):Begunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Begunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Beguni

Wołacz
(hej!):Beguniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BeguniaBegunia nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Begunia grzecznie śpi.
Mam na imię Begunia.
Jeśli jednak przegrasz, Begunia zostaje z nami.
Co robi Begunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BeguniDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Beguni.
Tata Beguni sam opatrzył mi nogę.
Przez cały dzień czułam wzrok Beguni na sobie.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Beguni.
Zostało sto dni do narodzin Beguni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BeguniTego Beguni było już za wiele.
Musiałam się zwierzyć Beguni.
Mama przyznała rację Beguni.
Kto wie, może Beguni wyjdzie do na dobre.
Opowiedziałam Beguni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
BegunięW Begunię nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Begunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widziałem dzisiaj Begunię z mojej klasy.
Kacper patrzył na Begunię ze zdumieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Begunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BeguniąWeekend spędzony z Begunią był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Begunią.
Wymyśliłam z Begunią nową zabawę.
Dorota spotkała się z Begunią.
Pracuję z Begunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BeguniAnna sama już nie wie, co myśleć o Beguni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Beguni.
Przygotowuje książkę o Beguni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Beguni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Beguni.

Wołacz:
(hej!)
BeguniuBeguniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Beguniu!?
Hej Beguniu!
Dobry wieczór Beguniu!
Dzień dobry Beguniu!