Odmiana imienia Bega przez przypadki

Bega imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bega

Dopełniacz
(kogo? czego?):Begi

Celownik
(komu? czemu?):Bedze

Biernik
(kogo? co?):Begę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Begą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bedze

Wołacz
(hej!):Bego!

Przykłady odmiany imienia Bega” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Bega

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bega.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Bega.
Bega wraca do domu.
Bega odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Bega.

Dopełniacz (kogo? czego?): Begi

Jadę do Begi.
Na korytarzu blisko pokoju Begi stało kilka osób.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Begi.
Muszę pochwalić pomysł Begi.
Tata Begi sam opatrzył mi nogę.

Celownik (komu? czemu?): Bedze

Bedze udało się usłyszeć tylko parę słów.
Korzysta z okazji, by wyznać Bedze miłość.
Kto wie, może Bedze wyjdzie do na dobre.
Bedze włosy stanęły dęba na głowie.
Tym razem nie damy Bedze dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Begę

Kawę kupioną przez Begę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałam na Begę.
Na Begę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Begę bardzo przyjaźnie.
Sierżant wpatrywał się w Begę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?): Begą

Dwa dni temu miałam z Begą śmieszną przygodę.
Sprzątam pokój z Begą.
Ja z Begą chcemy się przebrać za wampiry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Begą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Begą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Bedze

Na pewno słyszałyście o Bedze.
Nie wspomniałem na początku o Bedze.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Bedze.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Bedze.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Bedze.

Wołacz (hej!): Bego

Dziękuję Bego za rozmowę!
Hej Bego!
Bego! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Bego!
Bego! Uważaj!