Jak odmienić imię Begunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Begunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Begunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Begunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Beguni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Beguni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Begunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Begunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Beguni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Beguniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Begunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Begunia.