Odmiana imienia Barbusia przez przypadki

Barbusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barbusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barbusi

Celownik
(komu? czemu?):Barbusi

Biernik
(kogo? co?):Barbusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Barbusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barbusi

Wołacz
(hej!):Barbusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BarbusiaDopiero do mnie dotarło, że Barbusia już tu jest.
Ma na imię Barbusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Barbusia.
Co robi Barbusia?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Barbusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BarbusiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Barbusi.
Rodzina Barbusi wyprowadziła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Barbusi.
Pożyczę od Barbusi samochód i możemy jechać.
Tato Barbusi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
BarbusiNie wiem, co powiedzieć Barbusi.
Zszedłem z drogi Barbusi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Barbusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Powiedz wszystkim i Barbusi, że nic mi nie jest.
Oddaję Barbusi list.

Biernik:
(kogo? co?)
BarbusięChwyciła Barbusię za rękaw płaszcza.
Przeprosiłam Barbusię i poszłam dalej.
Spojrzał na Barbusię i uśmiechnął się.
Spojrzał na Barbusię z zaciekawieniem.
Barbusię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BarbusiąAle można sobie zrobić zdjęcie z Barbusią.
Razem z Barbusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozmawiam z Barbusią.
Siedzieliśmy z Barbusią na kanapie.
Zobacz wywiad z Barbusią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BarbusiZastanawiał się dlaczego wspomniał o Barbusi.
Warto także pomyśleć chwilę o Barbusi.
W powrotnej drodze myślał o Barbusi.
A o Barbusi to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętajmy o Barbusi i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
BarbusiuDziękuję Barbusiu za rozmowę!
Dobranoc Barbusiu!
Dobry wieczór Barbusiu!
Witaj Barbusiu!
Gdzie jesteś Barbusiu!?