Jak odmienić imię Barbusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Barbusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Barbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Barbusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Barbusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Barbusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Barbusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Barbusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Barbusi.
W wołaczu (Hej!): Barbusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Barbusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Barbusia.