Odmiana imienia Awentyn przez przypadki

Awentyn imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Awentyn

Dopełniacz
(kogo? czego?):Awentyna

Celownik
(komu? czemu?):Awentynowi

Biernik
(kogo? co?):Awentyna

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Awentynem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Awentynie

Wołacz
(hej!):Awentynie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AwentynDziś dowiedziałam się, że ma na imię Awentyn.
Awentyn nie umie grać na gitarze.
Awentyn wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Awentyn.
Gdzie jest Awentyn?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AwentynaDzisiaj wyruszyliśmy do domu Awentyna.
Serce Awentyna stanęło na moment.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Awentyna.
Póki co dodaję zdjęcia Awentyna z wakacji.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Awentyna.

Celownik:
(komu? czemu?)
AwentynowiDzięki Awentynowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Od początku próbujemy pomóc Awentynowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Awentynowi miłość.
Opowiedziałam Awentynowi o przykrości która mnie spotkała.
Kupiłem Awentynowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
AwentynaSpojrzałam na Awentyna w wymownym geście.
Widzę Awentyna.
Patrzył na Awentyna wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
W końcu obudzili Awentyna, żeby ich ratował.
Chwyciła Awentyna za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AwentynemSprzątam pokój razem z Awentynem.
Wieczorem z Awentynem znowu idziemy na spacer.
Obie z Awentynem postawiłyśmy na zmiany.
Wczoraj wracamy z Awentynem od lekarza.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Awentynem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AwentynieWczoraj wspomniałam o Awentynie z moim tatą.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Awentynie.
Kto dziś pamięta o Awentynie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Awentynie.
Warto także pomyśleć chwilę o Awentynie.

Wołacz:
(hej!)
AwentynieGdzie jesteś Awentynie!?
Hej Awentynie!
Awentynie! Wróć do mnie!
Witaj Awentynie!
Cześć Awentynie!