Odmiana imienia Awentynuś przez przypadki

Awentynuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Awentynuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Awentynusia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Awentynusiem!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Awentynusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Awentynusiowi

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Awentynusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Awentynusiu

Wołacz
(hej!):!

Przykłady odmiany imienia Awentynuś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Awentynuś

Awentynuś nie umie śpiewać.
Jutro Awentynuś wyjdzie ze szpitala.
Dobrze, że Awentynuś grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Awentynuś już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Awentynuś.

Dopełniacz (kogo? czego?): Awentynusia

Uroda Awentynusia miała potężną moc.
Szkoda że Awentynusia prawie że w ogóle nie ma.
Przed domem Awentynusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Najbardziej polubiłam ojca Awentynusia.
Postawa Awentynusia była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?):

Rozalia z troską przyglądała się .
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
oczy błyszczą.
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?):

Spojrzałem znacząco na .
W nagle coś wstąpiło.
Nieśmiało gładzi po włosach.
Spojrzała na jeszcze raz.
Chwyciła za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Śpiewam z .
Weekend spędzony z był przesympatyczny.
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z na ławce w parku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .

Miejscownik (o kim? o czym?):

Przy zapomniałem o wszystkim.
Pamiętajmy o i jej rodzinie.
Powoli spełniam swoje marzenia o .
Niestety, nie umiała zapomnieć o .
Myślał o i o swoim życiu.

Wołacz (hej!): Awentynusiem

Awentynusiem! Uważaj!
Dobranoc Awentynusiem!
Hej Awentynusiem!
Gdzie jesteś Awentynusiem!?
Cześć Awentynusiem!