Odmiana imienia Anika przez przypadki

Anika imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anika

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aniki

Celownik
(komu? czemu?):Anice

Biernik
(kogo? co?):Anikę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aniką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anice

Wołacz
(hej!):Aniko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnikaJutro Anika wyjdzie ze szpitala.
Ja i Anika nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Anika często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Anika grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Anika zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnikiZaproszenia na urodziny Aniki są gotowe.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Aniki.
Rodzina Aniki zginęła w wypadku samochodowym.
Od razu zobaczyła ich mama Aniki.
Postawa Aniki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
AniceKto wie, może Anice wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Anice, że nic mi nie jest.
Dzięki Anice mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zaproponowałem Anice dwa tematy.
Zostawiam Anice karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
AnikęPostaram się namówić Anikę na spacer.
Przyniesiona przez Anikę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Doprowadził tym Anikę do stanu bliskiego apopleksji.
Kacper patrzył na Anikę ze zdumieniem.
Spotkałam Anikę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnikąPracuję razem z Aniką.
Razem z Aniką zrobiłyśmy obiad.
Byliśmy z Aniką na jarmarku.
Dorota spotkała się z Aniką.
Tym razem korespondowałam z Aniką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AniceWarto także pomyśleć chwilę o Anice.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Anice.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Anice.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Anice.
Kiedyś chciałam napisać o Anice.

Wołacz:
(hej!)
AnikoCześć Aniko!
Hej Aniko!
Aniko! Uważaj!
Dziękuję Aniko za rozmowę!
Gdzie jesteś Aniko!?