Odmiana imienia Anika przez przypadki

Anika imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anika

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aniki

Celownik
(komu? czemu?):Anice

Biernik
(kogo? co?):Anikę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aniką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anice

Wołacz
(hej!):Aniko!

Przykłady deklinacji imienia Anika” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Anika

Jutro Anika wyjdzie ze szpitala.
Ja i Anika nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Anika często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Anika grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Anika zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Aniki

Zaproszenia na urodziny Aniki są gotowe.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Aniki.
Rodzina Aniki zginęła w wypadku samochodowym.
Od razu zobaczyła ich mama Aniki.
Postawa Aniki była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Anice

Kto wie, może Anice wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Anice, że nic mi nie jest.
Dzięki Anice mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zaproponowałem Anice dwa tematy.
Zostawiam Anice karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik (kogo? co?): Anikę

Postaram się namówić Anikę na spacer.
Przyniesiona przez Anikę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Doprowadził tym Anikę do stanu bliskiego apopleksji.
Kacper patrzył na Anikę ze zdumieniem.
Spotkałam Anikę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Aniką

Pracuję razem z Aniką.
Razem z Aniką zrobiłyśmy obiad.
Byliśmy z Aniką na jarmarku.
Dorota spotkała się z Aniką.
Tym razem korespondowałam z Aniką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Anice

Warto także pomyśleć chwilę o Anice.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Anice.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Anice.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Anice.
Kiedyś chciałam napisać o Anice.

Wołacz (hej!): Aniko

Cześć Aniko!
Hej Aniko!
Aniko! Uważaj!
Dziękuję Aniko za rozmowę!
Gdzie jesteś Aniko!?