Odmiana imienia Anikunia przez przypadki

Anikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anikuni

Celownik
(komu? czemu?):Anikuni

Biernik
(kogo? co?):Anikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anikuni

Wołacz
(hej!):Anikuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnikuniaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Anikunia.
Gdzie jest Anikunia?
Moje drugie imię to właśnie Anikunia.
Jutro Anikunia wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Anikunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnikuniPostanowiłam zadzwonić do Anikuni.
Serce Anikuni stanęło na moment.
Ręka Anikuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Anikuni.
Rozalia podeszła do Anikuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnikuniDzięki Anikuni święta nabrały nowego wymiaru.
Zerwał jabłko i podał je Anikuni.
Anikuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Anikuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Kupiłem Anikuni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
AnikunięPoszłam dalej i wtedy poznałam Anikunię.
Przyniesiona przez Anikunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kawę kupioną przez Anikunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzył na Anikunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Anikunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnikuniąPracuję z Anikunią.
Razem z Anikunią zrobiłyśmy obiad.
Dwa dni temu miałam z Anikunią śmieszną przygodę.
Obie z Anikunią postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Anikunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnikuniZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Anikuni.
Na pewno słyszałyście o Anikuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Anikuni.
Warto także pomyśleć chwilę o Anikuni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Anikuni.

Wołacz:
(hej!)
AnikuniuDobry wieczór Anikuniu!
Anikuniu! Gdzie jesteś?
Anikuniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Anikuniu za rozmowę!
Cześć Anikuniu!