Odmiana imienia Aniczka przez przypadki

Aniczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aniczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aniczki

Celownik
(komu? czemu?):Aniczce

Biernik
(kogo? co?):Aniczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aniczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aniczce

Wołacz
(hej!):Aniczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AniczkaAniczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Aniczka ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Aniczka.
Jutro Aniczka wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Aniczka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AniczkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Aniczki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Aniczki.
Przed domem Aniczki zauważyłem wózek z dzieckiem.
W słuchawce usłyszałam głos Aniczki.
Postawa Aniczki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
AniczceAniczce włosy stanęły dęba na głowie.
Oczywiście każdy przyzna rację Aniczce.
Proszę Aniczce nie dokuczać!
Dzięki Aniczce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zszedłem z drogi Aniczce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
AniczkęLubię Aniczkę.
Popatrzyłam na Aniczkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Aniczkę co lubi.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Aniczkę.
W końcu obudzili Aniczkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AniczkąIdę na spacer z Aniczką.
Powinnam jednak pojechać z Aniczką.
Razem z Aniczką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
A sytuacja z Aniczką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wczoraj wracamy z Aniczką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AniczceDobrze, że wspomniałeś o Aniczce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Aniczce.
A o Aniczce to i słowa rzec nie umiał.
Przygotowuje książkę o Aniczce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Aniczce.

Wołacz:
(hej!)
AniczkoAniczko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Aniczko!
Dziękuję Aniczko za rozmowę!
Aniczko! Gdzie jesteś?
Cześć Aniczko!