Odmiana imienia Alruna przez przypadki

Alruna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alruna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alruny

Celownik
(komu? czemu?):Alrunie

Biernik
(kogo? co?):Alrunę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alruną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alrunie

Wołacz
(hej!):Alruno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlrunaDziś Alruna ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Alruna.
Alruna nie umie grać na gitarze.
Alruna odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Alruna chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlrunyZostało sto dni do narodzin Alruny.
Wysyłam list do Alruny.
Tym razem prezentujemy wystawę Alruny.
Tata Alruny sam opatrzył mi nogę.
Szukałem linków do strony Alruny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlrunieZerwał jabłko i podał je Alrunie.
Oczywiście każdy przyzna rację Alrunie.
Alrunie oczy błyszczą.
Tego Alrunie było już za wiele.
Kto wie, może Alrunie wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
AlrunęPopatrzyłam na Alrunę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Alrunę spłynęła niewymowna ulga.
Patrzę na Alrunę i nic nie rozumiem.
W końcu obudzili Alrunę, żeby ich ratował.
Spoglądam na Alrunę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlrunąPowinnam jednak pojechać z Alruną.
Ja z Alruną coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Kasia z Alruną mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wczoraj wracamy z Alruną od lekarza.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Alruną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlrunieMyślę o Alrunie.
Artykuł o Alrunie wywołał burzę w mediach.
Powiedz mi, co myślisz o Alrunie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Alrunie.
Dziś napiszę o Alrunie.

Wołacz:
(hej!)
AlrunoDzień dobry Alruno!
Gdzie jesteś Alruno!?
Dziękuję Alruno za rozmowę!
Dobranoc Alruno!
Alruno! Uważaj!