Odmiana imienia Alrununia przez przypadki

Alrununia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alrununia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alrununi

Celownik
(komu? czemu?):Alrununi

Biernik
(kogo? co?):Alrununię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alrununią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alrununi

Wołacz
(hej!):Alrununiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlrununiaAutorem niniejszego tekstu jest Alrununia.
Jeśli jednak przegrasz, Alrununia zostaje z nami.
Dziś Alrununia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Alrununia już tu jest.
Moje drugie imię to właśnie Alrununia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlrununiOd razu zobaczyła ich mama Alrununi.
Prosimy o pomoc dla Alrununi.
Muszę pochwalić pomysł Alrununi.
Jestem mamą Alrununi i jeszcze trojga innych dzieci.
Przed domem Alrununi zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlrununiOddaję Alrununi list.
Coś muszę Alrununi powiedzieć, stoi i czeka.
Ja na pewno przekaże swój procent Alrununi.
Zszedłem z drogi Alrununi i usiadłem w fotelu.
Powiedz wszystkim i Alrununi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
AlrununięSpojrzałam na Alrununię w wymownym geście.
Lubię Alrununię.
Obserwuję Alrununię bardzo uważnie.
Na Alrununię spłynęła niewymowna ulga.
Spotkałam Alrununię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlrununiąSprzątam pokój razem z Alrununią.
Idę na spacer z Alrununią.
Jadę na wycieczkę razem z Alrununią.
Ja z Alrununią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Tym razem korespondowałam z Alrununią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlrununiPrzygotowuje książkę o Alrununi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Alrununi.
Czasami myślę sobie o Alrununi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Alrununi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Alrununi.

Wołacz:
(hej!)
AlrununiuWitaj Alrununiu!
Alrununiu! Uważaj!
Dobry wieczór Alrununiu!
Cześć Alrununiu!
Alrununiu! Gdzie jesteś?