Odmiana imienia Alrunka przez przypadki

Alrunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alrunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alrunki

Celownik
(komu? czemu?):Alrunce

Biernik
(kogo? co?):Alrunkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alrunką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alrunce

Wołacz
(hej!):Alrunko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlrunkaAlrunka chce pójść ze mną na spacer.
Alrunka wraca do domu.
Alrunka tego nie widzi.
Alrunka nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Alrunka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlrunkiOd razu zobaczyła ich mama Alrunki.
Rodzina Alrunki zginęła w wypadku samochodowym.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Alrunki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Alrunki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Alrunki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlrunceDopiero teraz zrozumiałem, że Alrunce coś się stało.
Ja na pewno przekaże swój procent Alrunce.
Dzięki Alrunce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Alrunce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Alrunce.

Biernik:
(kogo? co?)
AlrunkęPrzed wejściem spotkaliśmy Alrunkę.
Alrunkę zaświerzbiały ręce.
Spoglądam na Alrunkę.
Lubię Alrunkę.
Sierżant wpatrywał się w Alrunkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlrunkąRazem z Alrunką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zobacz wywiad z Alrunką oraz innymi uczestnikami finału.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Alrunką.
Idę na spacer z Alrunką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Alrunką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlrunceWczoraj wspomniałam o Alrunce z moim tatą.
Rozmawiam o Alrunce.
Pamiętam o Alrunce.
Wszyscy dyskutują o Alrunce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Alrunce.

Wołacz:
(hej!)
AlrunkoAlrunko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Alrunko!
Dziękuję Alrunko za rozmowę!
Dobranoc Alrunko!
Alrunko! Wróć do mnie!