Odmiana imienia Alena przez przypadki

Alena imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alena

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aleny

Celownik
(komu? czemu?):Alenie

Biernik
(kogo? co?):Alenę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aleną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alenie

Wołacz
(hej!):Aleno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlenaAlena wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Alena.
Jeśli jednak przegrasz, Alena zostaje z nami.
Na drugie imię mam Alena.
Ja i Alena nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlenyTata Aleny opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Zaproszenia na urodziny Aleny są gotowe.
Wysyłam list do Aleny.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Aleny.
Jadę do Aleny.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlenieKorzysta z okazji, by wyznać Alenie miłość.
Co tej Alenie po głowie chodzi?
Dzięki Alenie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Alenie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Daję Alenie, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
AlenęOszołomienie spadło teraz na Alenę i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Alenę.
Spojrzałam na Alenę.
Spojrzałem znacząco na Alenę.
Alenę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlenąKarolina miała się spotkać z Aleną przed szkołą.
Idę na spacer z Aleną.
Sprzątam pokój z Aleną.
Śpiewam z Aleną.
Zostaliśmy z Aleną w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AleniePamiętajmy o Alenie i jej rodzinie.
Myślał o Alenie i o swoim życiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Alenie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Alenie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Alenie.

Wołacz:
(hej!)
AlenoAleno! Uważaj!
Aleno! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Aleno!
Witaj Aleno!
Cześć Aleno!