Odmiana imienia Alenunia przez przypadki

Alenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alenuni

Celownik
(komu? czemu?):Alenuni

Biernik
(kogo? co?):Alenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alenuni

Wołacz
(hej!):Alenuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlenuniaAlenunia wraca do domu.
Ja i Alenunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Alenunia chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Alenunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Alenunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlenuniRodzina Alenuni zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Alenuni słychać.
Od razu zobaczyła ich mama Alenuni.
Tym razem prezentujemy wystawę Alenuni.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Alenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlenuniAlenuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Alenuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mam nadzieję, że Alenuni również się podoba.
Alenuni oczy błyszczą.
Powiedz wszystkim i Alenuni, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
AlenunięAlenunię zaczęło to nieco irytować.
Oszołomienie spadło teraz na Alenunię i na moment odebrało mu wigor.
Odprowadziłam Alenunię do wyjścia.
Patrzę na Alenunię i nic nie rozumiem.
Przeprosiłam Alenunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlenuniąZginął w pojedynku z Alenunią.
Karolina miała się spotkać z Alenunią przed szkołą.
Jadę z Alenunią na dyskotekę.
Kasia z Alenunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Alenunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlenuniPosiadam całą serię powieści tego autora o Alenuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Alenuni.
Przygotowuje książkę o Alenuni.
Wszyscy dyskutują o Alenuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Alenuni.

Wołacz:
(hej!)
AlenuniuDobry wieczór Alenuniu!
Hej Alenuniu!
Alenuniu! Gdzie jesteś?
Cześć Alenuniu!
Alenuniu! Wróć do mnie!