Odmiana imienia Alenka przez przypadki

Alenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alenki

Celownik
(komu? czemu?):Alence

Biernik
(kogo? co?):Alenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alence

Wołacz
(hej!):Alenko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlenkaDopiero do mnie dotarło, że Alenka już tu jest.
Ma na imię Alenka.
Jak już wiecie mam na imię Alenka.
Jutro Alenka wyjdzie ze szpitala.
Alenka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlenkiProsimy o pomoc dla Alenki.
Nie lubię Alenki.
Dla Alenki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Alenki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Alenki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlenceChciałam szybko pochwalić się Alence.
Opowiadam Alence o swoich zainteresowaniach.
Tego Alence było już za wiele.
Kupiłem Alence magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Alence.

Biernik:
(kogo? co?)
AlenkęPożegnali w końcu Alenkę i wyszli razem.
Sierżant wpatrywał się w Alenkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Nieśmiało gładzi Alenkę po włosach.
Spojrzał na Alenkę z zaciekawieniem.
Patrzę na Alenkę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlenkąRazem z Alenką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Alenką.
Ja z Alenką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Alenką na kanapie.
Kasia z Alenką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlenceKilka słów od autora materiału o Alence.
Mowa oczywiście o Alence.
Czasami myślę sobie o Alence.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Alence.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Alence.

Wołacz:
(hej!)
AlenkoAlenko! Wróć do mnie!
Alenko! Uważaj!
Dobranoc Alenko!
Witaj Alenko!
Hej Alenko!