Odmiana imienia Żanna przez przypadki

Żanna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żanna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żanny

Celownik
(komu? czemu?):Żannie

Biernik
(kogo? co?):Żannę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żanną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żannie

Wołacz
(hej!):Żanno!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Żanny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żann

Celownik
(komu? czemu?):Żannom

Biernik
(kogo? co?):Żanny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żannami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żannach

Wołacz
(hej!):Żanny!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻannaMa na imię Żanna.
Na drugie imię mam Żanna.
Żanna nie umie śpiewać.
Żanna ma katar i źle się czuje.
Ja i Żanna nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻannyDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Żanny.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Żanny.
Piszę list do Żanny.
Tato Żanny produkował abażury.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Żanny.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻannieKorzysta z okazji, by wyznać Żannie miłość.
Zostawiam Żannie karteczkę i już mnie nie ma.
Opowiadam Żannie o swoich zainteresowaniach.
Coś muszę Żannie powiedzieć, stoi i czeka.
Powiedz wszystkim i Żannie, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻannęPatrzył na Żannę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzy na Żannę wyczekująco.
Postaram się namówić Żannę na spacer.
Kacper patrzył na Żannę ze zdumieniem.
Doprowadził tym Żannę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻannąObie z Żanną postawiłyśmy na zmiany.
Obie z Żanną miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję razem z Żanną.
Dorota spotkała się z Żanną.
Byliśmy z Żanną na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻannieZastanawiał się dlaczego wspomniał o Żannie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Żannie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Żannie.
Kilka słów od autora materiału o Żannie.
Ten wiersz jest o Żannie.

Wołacz:
(hej!)
ŻannoŻanno! Gdzie jesteś?
Hej Żanno!
Dobranoc Żanno!
Gdzie jesteś Żanno!?
Cześć Żanno!