Odmiana imienia Żannka przez przypadki

Żannka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żannka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żannki

Celownik
(komu? czemu?):Żannce

Biernik
(kogo? co?):Żannkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żannką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żannce

Wołacz
(hej!):Żannko!

Przykłady odmiany imienia Żannka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Żannka

Na drugie imię mam Żannka.
Moje drugie imię to właśnie Żannka.
Dobrze, że Żannka grzecznie śpi.
Żannka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Żannka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz (kogo? czego?): Żannki

Rodzina Żannki wyprowadziła się.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Żannki.
Pożyczę od Żannki samochód i możemy jechać.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Żannki.
Jestem mamą Żannki i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik (komu? czemu?): Żannce

Mama przyznała rację Żannce.
Zerwał jabłko i podał je Żannce.
Dzięki Żannce święta nabrały nowego wymiaru.
Dzięki Żannce mamy kolejny artykuł po polsku.
Żannce włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik (kogo? co?): Żannkę

Spojrzałem znacząco na Żannkę.
Zdjęcie przesłane przez Żannkę.
Żannkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
W końcu obudzili Żannkę, żeby ich ratował.
Na Żannkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik (z kim? z czym?): Żannką

Śpiewam z Żannką.
Zostanę tu tylko z Żannką i chłopakami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Żannką.
Wczoraj wracamy z Żannką od lekarza.
Ja z Żannką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik (o kim? o czym?): Żannce

Kilka słów od autora materiału o Żannce.
Więcej o Żannce znajdziecie na naszej stronie.
Myślę o Żannce.
Kiedyś chciałam napisać o Żannce.
Nie wspomniałem na początku o Żannce.

Wołacz (hej!): Żannko

Dzień dobry Żannko!
Dziękuję Żannko za rozmowę!
Żannko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Żannko!
Żannko! Wróć do mnie!