Odmiana imienia Żannulka przez przypadki

Żannulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żannulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żannulki

Celownik
(komu? czemu?):Żannulce

Biernik
(kogo? co?):Żannulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żannulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żannulce

Wołacz
(hej!):Żannulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻannulkaAutorem niniejszego tekstu jest Żannulka.
Dla mnie było już jasne, ze Żannulka umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Żannulka już tu jest.
Za chwilę wróci Żannulka z lasu.
Autorem artykułu jest Żannulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻannulkiPóki co dodaję zdjęcia Żannulki z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Żannulki.
Ręka Żannulki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Żannulki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tym razem prezentujemy wystawę Żannulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻannulceOddaję Żannulce list.
Dzięki Żannulce święta nabrały nowego wymiaru.
Mama przyznała rację Żannulce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Żannulce.
Żannulce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻannulkęŻannulkę zaczęło to nieco irytować.
Oszołomienie spadło teraz na Żannulkę i na moment odebrało mu wigor.
Przeprosiłam Żannulkę i poszłam dalej.
Postaram się namówić Żannulkę na spacer.
O jego personalia miałam spytać Żannulkę prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻannulkąZginął w pojedynku z Żannulką.
Karolina miała się spotkać z Żannulką przed szkołą.
Razem z Żannulką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Pracuję razem z Żannulką.
Ja z Żannulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻannulceDobrze, że wspomniałeś o Żannulce.
Mowa oczywiście o Żannulce.
Czasami myślę sobie o Żannulce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Żannulce.
Na koniec parę słów o Żannulce.

Wołacz:
(hej!)
ŻannulkoDobranoc Żannulko!
Gdzie jesteś Żannulko!?
Witaj Żannulko!
Dobry wieczór Żannulko!
Dzień dobry Żannulko!