Odmiana imienia Świętosia przez przypadki

Świętosia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Świętosia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Świętosi

Celownik
(komu? czemu?):Świętosi

Biernik
(kogo? co?):Świętosię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Świętosią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Świętosi

Wołacz
(hej!):Świętosiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŚwiętosiaMa na imię Świętosia.
Jak już wiecie mam na imię Świętosia.
Autorem niniejszego tekstu jest Świętosia.
Mam na imię Świętosia.
Świętosia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŚwiętosiNie mogę się otrząsnąć po odejściu Świętosi.
Wysyłam list do Świętosi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Świętosi.
Zaproszenia na urodziny Świętosi są gotowe.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Świętosi.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŚwiętosiSłoik z kawą wyleciał Świętosi z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Świętosi.
Musiałam się zwierzyć Świętosi.
Kupiłem Świętosi magnes na lodówkę.
Tego Świętosi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
ŚwiętosięSpojrzałam na Świętosię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Świętosię.
Świętosię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Świętosię jak dopisuje kolejne literki.
Patrzył na Świętosię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŚwiętosiąSprzątam pokój ze Świętosią.
Przez chwilę oboje ze Świętosią patrzyli na siebie.
Zostaliśmy ze Świętosią w salonie sami.
Siedzieliśmy ze Świętosią przy basenie.
Obie ze Świętosią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŚwiętosiTen wiersz jest o Świętosi.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Świętosi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Świętosi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Świętosi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Świętosi.

Wołacz:
(hej!)
ŚwiętosiuŚwiętosiu! Wróć do mnie!
Hej Świętosiu!
Świętosiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Świętosiu!
Dziękuję Świętosiu za rozmowę!