Odmiana imienia Świętochna przez przypadki

Świętochna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Świętochna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Świętochny

Celownik
(komu? czemu?):Świętochnie

Biernik
(kogo? co?):Świętochnę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Świętochną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Świętochnie

Wołacz
(hej!):Świętochno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŚwiętochnaŚwiętochna chce pójść ze mną na dyskotekę.
Świętochna odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Świętochna.
Co robi Świętochna?
Dla mnie było już jasne, ze Świętochna umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŚwiętochnyPostanowiłam zadzwonić do Świętochny i chłopaków.
Świętochny siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tata Świętochny sam opatrzył mi nogę.
Uroda Świętochny miała potężną moc.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Świętochny.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŚwiętochnieDzięki Świętochnie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Świętochnie.
Dzięki Świętochnie święta nabrały nowego wymiaru.
Korzysta z okazji, by wyznać Świętochnie miłość.
Ten nie pozostał dłużny Świętochnie.

Biernik:
(kogo? co?)
ŚwiętochnęKacper patrzył na Świętochnę ze zdumieniem.
Spotkałam Świętochnę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzał na Świętochnę i uśmiechnął się.
Patrzy na Świętochnę wyczekująco.
Postaram się namówić Świętochnę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŚwiętochnąDorota spotkała się ze Świętochną.
Tym razem korespondowałam ze Świętochną.
Rozmawiam ze Świętochną.
Obie ze Świętochną miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję razem ze Świętochną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŚwiętochniePrzygotowuje książkę o Świętochnie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Świętochnie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Świętochnie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Świętochnie.
Czasami myślę sobie o Świętochnie.

Wołacz:
(hej!)
ŚwiętochnoDobranoc Świętochno!
Świętochno! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Świętochno!?
Świętochno! Wróć do mnie!
Dzień dobry Świętochno!