Odmiana imienia Zygunia przez przypadki

Zygunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zygunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zyguni

Celownik
(komu? czemu?):Zyguni

Biernik
(kogo? co?):Zygunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zygunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zyguni

Wołacz
(hej!):Zyguniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZyguniaAutorem niniejszego tekstu jest Zygunia.
Moje drugie imię to właśnie Zygunia.
Dla mnie było już jasne, ze Zygunia umiera.
Zygunia nie umie grać na gitarze.
W domu Zygunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZyguniDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Zyguni.
Szkoda że Zyguni prawie że w ogóle nie ma.
Muszę pochwalić pomysł Zyguni.
Tata Zyguni poszedł otworzyć drzwi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Zyguni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZyguniTego Zyguni było już za wiele.
Od początku próbujemy pomóc Zyguni.
Opowiadam Zyguni o swoich zainteresowaniach.
Zszedłem z drogi Zyguni i usiadłem w fotelu.
Dzięki Zyguni święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
ZygunięNa Zygunię spłynęła niewymowna ulga.
W Zygunię nagle coś wstąpiło.
Przed wejściem spotkaliśmy Zygunię.
Kawę kupioną przez Zygunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spotkałam Zygunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZyguniąJa z Zygunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Weekend spędzony z Zygunią był przesympatyczny.
Razem z Zygunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Dwa dni temu miałam z Zygunią śmieszną przygodę.
Tym razem korespondowałam z Zygunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZyguniMowa oczywiście o Zyguni.
Rozmawiam o Zyguni.
Marzę o Zyguni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Zyguni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Zyguni.

Wołacz:
(hej!)
ZyguniuZyguniu! Uważaj!
Dobry wieczór Zyguniu!
Zyguniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Zyguniu!
Zyguniu! Wróć do mnie!