Odmiana imienia Zygmunta przez przypadki

Zygmunta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zygmunta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zygmunty

Celownik
(komu? czemu?):Zygmuncie

Biernik
(kogo? co?):Zygmuntę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zygmuntą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zygmuncie

Wołacz
(hej!):Zygmunto!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZygmuntaZygmunta chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Zygmunta nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Zygmunta?
Zygmunta ma katar i źle się czuje.
Dziś Zygmunta ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZygmuntyLampion z dyni zrobiony na prośbę Zygmunty.
Ręka Zygmunty uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Zygmunty prawie że w ogóle nie ma.
Nie ma Zygmunty.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Zygmunty.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZygmuncieZygmuncie oczy błyszczą.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zygmuncie coś się stało.
Rozalia z troską przyglądała się Zygmuncie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Zygmuncie.
Tym razem nie damy Zygmuncie dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
ZygmuntęWidzę Zygmuntę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Zygmuntę bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Zygmuntę jak dopisuje kolejne literki.
Kawę kupioną przez Zygmuntę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Zygmuntę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZygmuntąWieczorem z Zygmuntą znowu idziemy na spacer.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Zygmuntą.
Siedzieliśmy z Zygmuntą przy basenie.
Dwa dni temu miałam z Zygmuntą śmieszną przygodę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Zygmuntą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZygmuncieNa pewno słyszałyście o Zygmuncie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Zygmuncie.
Czasami myślę sobie o Zygmuncie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Zygmuncie.
Ten wiersz jest o Zygmuncie.

Wołacz:
(hej!)
ZygmuntoWitaj Zygmunto!
Dobranoc Zygmunto!
Gdzie jesteś Zygmunto!?
Dzień dobry Zygmunto!
Zygmunto! Wróć do mnie!