Odmiana imienia Znisławcia przez przypadki

Znisławcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Znisławcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Znisławci

Celownik
(komu? czemu?):Znisławci

Biernik
(kogo? co?):Znisławcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Znisławcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Znisławci

Wołacz
(hej!):Znisławciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZnisławciaDobrze, że Znisławcia grzecznie śpi.
Znisławcia tego nie widzi.
Gdzie jest Znisławcia?
Dopiero do mnie dotarło, że Znisławcia już tu jest.
Znisławcia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZnisławciProsimy o pomoc dla Znisławci.
Póki co dodaję zdjęcia Znisławci z wakacji.
Znisławci siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Rodzina Znisławci wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Znisławci.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZnisławciZnisławci przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Napisałem wiersz dzięki Znisławci.
Zerwał jabłko i podał je Znisławci.
Przyglądam się Znisławci.
Powiedz wszystkim i Znisławci, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
ZnisławcięPożegnali w końcu Znisławcię i wyszli razem.
Widziałem dzisiaj Znisławcię z mojej klasy.
Spotkałam Znisławcię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Znisławcię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Znisławcię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZnisławciąRazem ze Znisławcią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wymyśliłam ze Znisławcią nową zabawę.
Tym razem korespondowałam ze Znisławcią.
Ja ze Znisławcią chcemy się przebrać za wampiry.
Ja ze Znisławcią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZnisławciChcę wiedzieć, co myślisz o Znisławci.
Przynajmniej tak myślał tata o Znisławci.
Na koniec parę słów o Znisławci.
To jest pieśń o Znisławci.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Znisławci.

Wołacz:
(hej!)
ZnisławciuWitaj Znisławciu!
Cześć Znisławciu!
Dzień dobry Znisławciu!
Dobry wieczór Znisławciu!
Dobranoc Znisławciu!