Odmiana imienia Zinulka przez przypadki

Zinulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zinulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zinulki

Celownik
(komu? czemu?):Zinulce

Biernik
(kogo? co?):Zinulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zinulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zinulce

Wołacz
(hej!):Zinulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZinulkaMa na imię Zinulka.
Na drugie imię mam Zinulka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zinulka.
Jutro Zinulka wyjdzie ze szpitala.
Zinulka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZinulkiSpecjalnością Zinulki jest jazda na koniu.
Rodzina Zinulki zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do Zinulki.
Nie ma Zinulki.
Postawa Zinulki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZinulceOpowiadam Zinulce o swoich zainteresowaniach.
Zinulce włosy stanęły dęba na głowie.
Mam nadzieję, że Zinulce również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Zinulce.
Co tej Zinulce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
ZinulkęZinulkę zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Zinulkę w wymownym geście.
Spojrzał na Zinulkę i uśmiechnął się.
Patrzę na Zinulkę i nic nie rozumiem.
O jego personalia miałam spytać Zinulkę prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZinulkąZobacz wywiad z Zinulką oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Zinulką.
Rozmawiam z Zinulką.
Kasia z Zinulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Zinulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZinulceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Zinulce.
Mowa oczywiście o Zinulce.
Marzę o Zinulce.
Przez chwilę pomyślałam o Zinulce.
Kto dziś pamięta o Zinulce.

Wołacz:
(hej!)
ZinulkoZinulko! Uważaj!
Cześć Zinulko!
Zinulko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Zinulko!?
Hej Zinulko!