Odmiana imienia Zinulka przez przypadki

Zinulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zinulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zinulki

Celownik
(komu? czemu?):Zinulce

Biernik
(kogo? co?):Zinulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zinulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zinulce

Wołacz
(hej!):Zinulko!

Przykłady odmiany imienia Zinulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Zinulka

Ma na imię Zinulka.
Na drugie imię mam Zinulka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zinulka.
Jutro Zinulka wyjdzie ze szpitala.
Zinulka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz (kogo? czego?): Zinulki

Specjalnością Zinulki jest jazda na koniu.
Rodzina Zinulki zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do Zinulki.
Nie ma Zinulki.
Postawa Zinulki była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Zinulce

Opowiadam Zinulce o swoich zainteresowaniach.
Zinulce włosy stanęły dęba na głowie.
Mam nadzieję, że Zinulce również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Zinulce.
Co tej Zinulce po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Zinulkę

Zinulkę zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Zinulkę w wymownym geście.
Spojrzał na Zinulkę i uśmiechnął się.
Patrzę na Zinulkę i nic nie rozumiem.
O jego personalia miałam spytać Zinulkę prywatnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Zinulką

Zobacz wywiad z Zinulką oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Zinulką.
Rozmawiam z Zinulką.
Kasia z Zinulką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Zinulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik (o kim? o czym?): Zinulce

Muszę Ci powiedzieć prawdę o Zinulce.
Mowa oczywiście o Zinulce.
Marzę o Zinulce.
Przez chwilę pomyślałam o Zinulce.
Kto dziś pamięta o Zinulce.

Wołacz (hej!): Zinulko

Zinulko! Uważaj!
Cześć Zinulko!
Zinulko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Zinulko!?
Hej Zinulko!