Odmiana imienia Zinka przez przypadki

Zinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zinki

Celownik
(komu? czemu?):Zince

Biernik
(kogo? co?):Zinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zince

Wołacz
(hej!):Zinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZinkaZinka wraca do domu.
Za chwilę wróci Zinka z lasu.
Ma na imię Zinka.
Na drugie imię mam Zinka.
Zinka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZinkiRęka Zinki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szukałem linków do strony Zinki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Zinki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Zinki.
Tymczasem zauważyłam wpis Zinki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZinceChciałam szybko pochwalić się Zince.
Zince przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zince udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zince coś się stało.
Oddaję Zince list.

Biernik:
(kogo? co?)
ZinkęZinkę zaczęło to nieco irytować.
Podchodzi, całuje Zinkę i idzie do wyjścia.
Lubię Zinkę.
Spojrzał na Zinkę i uśmiechnął się.
Doprowadził tym Zinkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZinkąZginął w pojedynku z Zinką.
Oboje z Zinką wybuchliśmy śmiechem.
Idę na spacer z Zinką.
Rozmawiam z Zinką.
Byliśmy z Zinką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZincePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Zince.
No a teraz trochę więcej o Zince.
Przez chwilę pomyślałam o Zince.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Zince.
Bardzo fajny blog o Zince.

Wołacz:
(hej!)
ZinkoZinko! Wróć do mnie!
Witaj Zinko!
Dobranoc Zinko!
Dziękuję Zinko za rozmowę!
Gdzie jesteś Zinko!?