Odmiana imienia Zefcia przez przypadki

Zefcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zefcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zefci

Celownik
(komu? czemu?):Zefci

Biernik
(kogo? co?):Zefcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zefcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zefci

Wołacz
(hej!):Zefciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZefciaNa drugie imię mam Zefcia.
Jutro Zefcia wyjdzie ze szpitala.
W domu Zefcia często urządza rodzicom pokazy mody.
Zefcia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Zefcia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZefciSzkoda że Zefci prawie że w ogóle nie ma.
Dziadek Zefci w tym czasie miał chorą rękę.
Zaproszenia na urodziny Zefci są gotowe.
Póki co dodaję zdjęcia Zefci z wakacji.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Zefci.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZefciDopiero teraz zrozumiałem, że Zefci coś się stało.
Dzięki Zefci mamy kolejny artykuł po polsku.
Rozalia z troską przyglądała się Zefci.
Zefci wpadły w ucho słowa piosenki.
Zefci udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ZefcięPrzed wejściem spotkaliśmy Zefcię.
Zdjęcie przesłane przez Zefcię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Zefcię.
Spojrzałem znacząco na Zefcię.
Chwyciła Zefcię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZefciąRazem z Zefcią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Zefcią i chłopakami.
Przez chwilę oboje z Zefcią patrzyli na siebie.
Śpiewam z Zefcią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Zefcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZefciPrzez chwilę pomyślałam o Zefci.
Przynajmniej tak myślał tata o Zefci.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Zefci.
Dyskutuję o Zefci.
Wczoraj wspomniałam o Zefci z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
ZefciuDzień dobry Zefciu!
Zefciu! Wróć do mnie!
Zefciu! Uważaj!
Witaj Zefciu!
Dziękuję Zefciu za rozmowę!