Jak odmienić imię Zefcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zefcia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Zefcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zefcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Zefci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Zefci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Zefcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Zefcią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Zefci.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Zefciu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zefcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Zefcia przez przypadki.