Odmiana imienia Zbunia przez przypadki

Zbunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zbuni

Celownik
(komu? czemu?):Zbuni

Biernik
(kogo? co?):Zbunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbuni

Wołacz
(hej!):Zbuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbuniaJak już wiecie mam na imię Zbunia.
Mam na imię Zbunia.
Jutro Zbunia wyjdzie ze szpitala.
Zbunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Zbunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZbuniPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Zbuni.
Jestem mamą Zbuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Uroda Zbuni miała potężną moc.
Piszę list do Zbuni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Zbuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZbuniDzięki Zbuni święta nabrały nowego wymiaru.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zbuni coś się stało.
Zbuni oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Zbuni również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Zbuni.

Biernik:
(kogo? co?)
ZbunięWidziałem dzisiaj Zbunię z mojej klasy.
Postaram się namówić Zbunię na spacer.
Zbunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Zbunię jak dopisuje kolejne literki.
Kacper patrzył na Zbunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZbuniąWymyśliłam ze Zbunią nową zabawę.
Pracuję razem ze Zbunią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową ze Zbunią.
Siedzieliśmy ze Zbunią przy basenie.
Dorota spotkała się ze Zbunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZbuniKto dziś pamięta o Zbuni.
Od ostatniego wpisu o Zbuni wydarzyło się sporo.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Zbuni.
Myślałam cały czas tylko o Zbuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Zbuni.

Wołacz:
(hej!)
ZbuniuCześć Zbuniu!
Zbuniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Zbuniu!
Zbuniu! Wróć do mnie!
Hej Zbuniu!