Jak odmienić imię Zbunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Zbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Zbuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Zbuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zbunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój ze Zbunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Zbuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Zbuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Zbunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Zbunia przez przypadki.