Odmiana imienia Zamirek przez przypadki

Zamirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zamirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zamirka

Celownik
(komu? czemu?):Zamirkowi

Biernik
(kogo? co?):Zamirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zamirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zamirku

Wołacz
(hej!):Zamirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZamirekDobrze, że Zamirek grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zamirek.
Zamirek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Zamirek.
Jeśli jednak przegrasz, Zamirek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZamirkaPostanowiłam zadzwonić do Zamirka i chłopaków.
W sobotę są urodziny Zamirka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Zamirka.
Przez cały dzień czułam wzrok Zamirka na sobie.
Na korytarzu blisko pokoju Zamirka stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZamirkowiRozalia z troską przyglądała się Zamirkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Zamirkowi.
Słoik z kawą wyleciał Zamirkowi z rąk.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zamirkowi coś się stało.
Opowiedziałam Zamirkowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
ZamirkaPatrzył na Zamirka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Na Zamirka spłynęła niewymowna ulga.
Patrzy na Zamirka wyczekująco.
Odprowadziłam Zamirka do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Zamirka i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZamirkiemObie z Zamirkiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Zamirkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Zamirkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Jadę z Zamirkiem na dyskotekę.
Karolina miała się spotkać z Zamirkiem przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZamirkuNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Zamirku.
Przy Zamirku zapomniałem o wszystkim.
Myślę o Zamirku.
Ten wiersz jest o Zamirku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Zamirku.

Wołacz:
(hej!)
ZamirkuCześć Zamirku!
Dziękuję Zamirku za rozmowę!
Zamirku! Wróć do mnie!
Zamirku! Uważaj!
Dzień dobry Zamirku!