Odmiana imienia Zamir przez przypadki

Zamir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zamir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zamira

Celownik
(komu? czemu?):Zamirowi

Biernik
(kogo? co?):Zamira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zamirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zamirze

Wołacz
(hej!):Zamirze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZamirDla mnie było już jasne, ze Zamir umiera.
Jak już wiecie mam na imię Zamir.
Zamir chce pójść ze mną na dyskotekę.
Zamir tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Zamir zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZamiraKrótki filmik przedstawiający braciszka Zamira.
Postanowiłam zadzwonić do Zamira i chłopaków.
Pożyczę od Zamira samochód i możemy jechać.
Przyglądałam się dłoniom Zamira.
Rozalia podeszła do Zamira.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZamirowiDzięki Zamirowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc Zamirowi.
Zamirowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zamirowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Powiedz wszystkim i Zamirowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
ZamiraO jego personalia miałam spytać Zamira prywatnie.
Sierżant wpatrywał się w Zamira jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Zamira do stanu bliskiego apopleksji.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Zamira bardzo przyjaźnie.
Nieśmiało gładzi Zamira po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZamiremJa z Zamirem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Refleksyjnie po spotkaniu z Zamirem.
Byliśmy z Zamirem na jarmarku.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Zamirem.
Ja z Zamirem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZamirzePosiadam całą serię powieści tego autora o Zamirze.
Przez chwilę pomyślałam o Zamirze.
Pamiętajmy o Zamirze i jej rodzinie.
Wczoraj wspomniałam o Zamirze z moim tatą.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Zamirze.

Wołacz:
(hej!)
ZamirzeZamirze! Wróć do mnie!
Dobranoc Zamirze!
Hej Zamirze!
Gdzie jesteś Zamirze!?
Witaj Zamirze!