Odmiana imienia Xavierek przez przypadki

Xavierek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Xavierek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Xavierka

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Xavierkiem

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Xavierka

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Xavierku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Xavierkowi

Wołacz
(hej!):Xavierku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
XavierekMa na imię Xavierek.
Ja i Xavierek nie wiedziałyśmy, co robić.
Xavierek wraca do domu.
Za chwilę wróci Xavierek z lasu.
Xavierek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
XavierkaRęka Xavierka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postanowiłam zadzwonić do Xavierka i chłopaków.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Xavierka.
Zaproszenia na urodziny Xavierka są gotowe.
Serce Xavierka stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją .
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Oczywiście każdy przyzna rację .
Nie wiem, co powiedzieć .
Napisałem wiersz dzięki .

Biernik:
(kogo? co?)
Postaram się namówić na spacer.
Lubię .
znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na .
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Pracuję razem z .
Idę na spacer z .
Zostaliśmy z w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z .
Siedzieliśmy z przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
To jest pieśń o .
Rozmawiam o .
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o .
Dziś napiszę o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .

Wołacz:
(hej!)
Cześć !
Dziękuję za rozmowę!
Hej !
Gdzie jesteś !?
Dobranoc !