Odmiana imienia Wszesułek przez przypadki

Wszesułek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszesułek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszesułka

Celownik
(komu? czemu?):Wszesułkowi

Biernik
(kogo? co?):Wszesułka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wszesułkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszesułku

Wołacz
(hej!):Wszesułku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszesułekZa chwilę wróci Wszesułek z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Wszesułek.
Jeśli jednak przegrasz, Wszesułek zostaje z nami.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wszesułek.
Dobrze, że Wszesułek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszesułkaPostanowiłam zadzwonić do Wszesułka.
Zostało sto dni do narodzin Wszesułka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wszesułka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Wszesułka.
Zbieramy na nowy wózek dla Wszesułka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszesułkowiMusiałam się zwierzyć Wszesułkowi.
Powiedz wszystkim i Wszesułkowi, że nic mi nie jest.
Oddaję Wszesułkowi list.
Daję Wszesułkowi, to co najlepsze we mnie.
Oczywiście każdy przyzna rację Wszesułkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WszesułkaOszołomienie spadło teraz na Wszesułka i na moment odebrało mu wigor.
Chwyciła Wszesułka za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wszesułka.
Pożegnali w końcu Wszesułka i wyszli razem.
Patrzył na Wszesułka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WszesułkiemKarolina miała się spotkać z Wszesułkiem przed szkołą.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Wszesułkiem.
Pracuję z Wszesułkiem.
Razem z Wszesułkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Wszesułkiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszesułkuPamiętam o Wszesułku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Wszesułku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Wszesułku.
Dziś napiszę o Wszesułku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wszesułku.

Wołacz:
(hej!)
WszesułkuWszesułku! Gdzie jesteś?
Cześć Wszesułku!
Dziękuję Wszesułku za rozmowę!
Hej Wszesułku!
Witaj Wszesułku!