Odmiana imienia Wszemysłuś przez przypadki

Wszemysłuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszemysłuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Wszemysłusia

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszemysłusiu

Wołacz
(hej!):Wszemysłusiowi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszemysłuśAutorem niniejszego tekstu jest Wszemysłuś.
Wszemysłuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Wszemysłuś.
Moje drugie imię to właśnie Wszemysłuś.
Wszemysłuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Zbieramy na nowy wózek dla .
W domu babci od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do i chłopaków.
Dziadek w tym czasie miał chorą rękę.
Tata poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszemysłusiaWszemysłusia przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Wszemysłusia.
Wszemysłusia wpadły w ucho słowa piosenki.
Coś muszę Wszemysłusia powiedzieć, stoi i czeka.
Zaproponowałem Wszemysłusia dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
Obserwuję bardzo uważnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym .
Przed wejściem spotkaliśmy .
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na bardzo przyjaźnie.
Spoglądam na .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Jadę na wycieczkę razem z .
Przez chwilę oboje z patrzyli na siebie.
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z .
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszemysłusiuA o Wszemysłusiu to i słowa rzec nie umiał.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Wszemysłusiu.
Bardzo fajny blog o Wszemysłusiu.
Pamiętam o Wszemysłusiu.
Pamiętajmy o Wszemysłusiu i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
WszemysłusiowiWszemysłusiowi! Uważaj!
Gdzie jesteś Wszemysłusiowi!?
Dobry wieczór Wszemysłusiowi!
Dziękuję Wszemysłusiowi za rozmowę!
Dobranoc Wszemysłusiowi!