Odmiana imienia Wrzesławuś przez przypadki

Wrzesławuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wrzesławuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Wrzesławusia

Biernik
(kogo? co?):Wrzesławusiem

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wrzesławusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wrzesławusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WrzesławuśDla mnie było już jasne, ze Wrzesławuś umiera.
Co robi Wrzesławuś?
W domu Wrzesławuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wrzesławuś.
Dobrze, że Wrzesławuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do .
Przyglądałam się dłoniom .
W sobotę są urodziny .
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .

Celownik:
(komu? czemu?)
WrzesławusiaOpowiedziałam Wrzesławusia o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Wrzesławusia nie dokuczać!
Wrzesławusia włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację Wrzesławusia.
Napisałem wiersz dzięki Wrzesławusia.

Biernik:
(kogo? co?)
WrzesławusiemSpotkałam Wrzesławusiem w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed wejściem spotkaliśmy Wrzesławusiem.
O jego personalia miałam spytać Wrzesławusiem prywatnie.
Spojrzała na Wrzesławusiem jeszcze raz.
Pożegnali w końcu Wrzesławusiem i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WrzesławusiuTym razem korespondowałam z Wrzesławusiu.
Razem z Wrzesławusiu wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Wrzesławusiu zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Siedzieliśmy z Wrzesławusiu na ławce w parku.
Razem z Wrzesławusiu podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WrzesławusiaPamiętam o Wrzesławusia.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Wrzesławusia.
Kilka słów od autora materiału o Wrzesławusia.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wrzesławusia.
Dziś napiszę o Wrzesławusia.

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Dobranoc !
Hej !
! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór !