Odmiana imienia Wolisława przez przypadki

Wolisława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wolisława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wolisławy

Celownik
(komu? czemu?):Wolisławie

Biernik
(kogo? co?):Wolisławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wolisławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wolisławie

Wołacz
(hej!):Wolisławo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WolisławaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Wolisława.
Dziś Wolisława ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Wolisława umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wolisława.
Jutro Wolisława wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WolisławyJadę do Wolisławy.
Tymczasem zauważyłam wpis Wolisławy kilka dni temu.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wolisławy.
Tym razem prezentujemy wystawę Wolisławy.
Szkoda że Wolisławy prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
WolisławieMama przyznała rację Wolisławie.
Proszę Wolisławie nie dokuczać!
Musiałam się zwierzyć Wolisławie.
Oddaję Wolisławie list.
Mam nadzieję, że Wolisławie również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
WolisławęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Wolisławę.
Kacper patrzył na Wolisławę ze zdumieniem.
Pożegnali w końcu Wolisławę i wyszli razem.
Spoglądam na Wolisławę.
W Wolisławę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WolisławąPrzez chwilę oboje z Wolisławą patrzyli na siebie.
Dorota spotkała się z Wolisławą.
Razem z Wolisławą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wolisławą.
Weekend spędzony z Wolisławą był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WolisławieMyślał o Wolisławie i o swoim życiu.
Rozmawiam o Wolisławie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Wolisławie.
Od ostatniego wpisu o Wolisławie wydarzyło się sporo.
Kiedyś chciałam napisać o Wolisławie.

Wołacz:
(hej!)
WolisławoWolisławo! Wróć do mnie!
Dzień dobry Wolisławo!
Hej Wolisławo!
Gdzie jesteś Wolisławo!?
Dziękuję Wolisławo za rozmowę!