Odmiana imienia Woleboś przez przypadki

Woleboś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Woleboś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wolebosia

Celownik
(komu? czemu?):Wolebosiowi

Biernik
(kogo? co?):Wolebosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wolebosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wolebosiu

Wołacz
(hej!):Wolebosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WolebośPierwszą osobą którą zobaczyłem była Woleboś.
Autorem artykułu jest Woleboś.
Jeśli jednak przegrasz, Woleboś zostaje z nami.
Gdzie jest Woleboś?
Dobrze, że Woleboś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WolebosiaSpecjalnością Wolebosia jest jazda na koniu.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wolebosia.
W słuchawce usłyszałam głos Wolebosia.
Szukałem linków do strony Wolebosia.
Rodzina Wolebosia zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
WolebosiowiWolebosiowi oczy błyszczą.
Wolebosiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Wolebosiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mama przyznała rację Wolebosiowi.
Proszę Wolebosiowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
WolebosiaWolebosia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Patrzę na Wolebosia i nic nie rozumiem.
Na Wolebosia spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałem znacząco na Wolebosia.
Wolebosia znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WolebosiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Wolebosiem.
Kasia z Wolebosiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Wolebosiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Śpiewam z Wolebosiem.
Zostaliśmy z Wolebosiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WolebosiuNiestety, nie umiała zapomnieć o Wolebosiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Wolebosiu.
Myślę o Wolebosiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Wolebosiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Wolebosiu.

Wołacz:
(hej!)
WolebosiuHej Wolebosiu!
Dobranoc Wolebosiu!
Wolebosiu! Wróć do mnie!
Cześć Wolebosiu!
Wolebosiu! Uważaj!