Odmiana imienia Wisunia przez przypadki

Wisunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wisunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wisuni

Celownik
(komu? czemu?):Wisuni

Biernik
(kogo? co?):Wisunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wisunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wisuni

Wołacz
(hej!):Wisuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WisuniaJak już wiecie mam na imię Wisunia.
Dla mnie było już jasne, ze Wisunia umiera.
Autorem artykułu jest Wisunia.
Wisunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Wisunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WisuniByłam pełna uznania dla rozwoju Wisuni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wisuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Wisuni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Wisuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Wisuni kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
WisuniZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wisuni.
Tego Wisuni było już za wiele.
Mam nadzieję, że Wisuni również się podoba.
Coś muszę Wisuni powiedzieć, stoi i czeka.
Wisuni włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
WisunięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Wisunię.
Podchodzi, całuje Wisunię i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Wisunię z zaciekawieniem.
Nieśmiało gładzi Wisunię po włosach.
Czekałam na Wisunię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WisuniąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Wisunią.
Oboje z Wisunią wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Wisunią na kanapie.
Ja z Wisunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wisunią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WisuniZwiązana jest z nią legenda o Wisuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wisuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Wisuni.
Na koniec parę słów o Wisuni.
Marzę o Wisuni.

Wołacz:
(hej!)
WisuniuDobranoc Wisuniu!
Wisuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Wisuniu!
Cześć Wisuniu!
Dziękuję Wisuniu za rozmowę!