Jak odmienić imię Wisunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wisunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wisunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wisunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Wisuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wisuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wisunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Wisunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Wisuni.
W wołaczu (Hej!): Wisuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wisunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wisunia.