Odmiana imienia Wirginiusz przez przypadki

Wirginiusz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wirginiusz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirginiusza

Celownik
(komu? czemu?):Wirginiuszowi

Biernik
(kogo? co?):Wirginiusza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wirginiuszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirginiuszu

Wołacz
(hej!):Wirginiuszu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Wirginiuszowie, Wirginiusze

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirginiuszów

Celownik
(komu? czemu?):Wirginiuszom

Biernik
(kogo? co?):Wirginiuszów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wirginiuszami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirginiuszach

Wołacz
(hej!):Wirginiuszowie, Wirginiusze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WirginiuszDziś Wirginiusz ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Co robi Wirginiusz?
Autorem artykułu jest Wirginiusz.
Wirginiusz nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Wirginiusz już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WirginiuszaDla Wirginiusza ten pies jest naprawdę bezcenny.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Wirginiusza.
Przedwczoraj były urodziny Wirginiusza.
Tato Wirginiusza produkował abażury.
W domu babci Wirginiusza od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
WirginiuszowiZaproponowałem Wirginiuszowi dwa tematy.
Proszę Wirginiuszowi nie dokuczać!
Zostawiam Wirginiuszowi karteczkę i już mnie nie ma.
Chciałam szybko pochwalić się Wirginiuszowi.
Daję Wirginiuszowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
WirginiuszaPoszłam dalej i wtedy poznałam Wirginiusza.
Na Wirginiusza moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Sierżant wpatrywał się w Wirginiusza jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Na Wirginiusza spłynęła niewymowna ulga.
Widzę Wirginiusza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WirginiuszemPracuję z Wirginiuszem.
Ja z Wirginiuszem chcemy się przebrać za wampiry.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wirginiuszem.
Ja z Wirginiuszem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wieczorem z Wirginiuszem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WirginiuszuMyślał o Wirginiuszu i o swoim życiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Wirginiuszu.
Rozmawiam o Wirginiuszu.
Mówimy tu oczywiście o Wirginiuszu.
Wszyscy dyskutują o Wirginiuszu.

Wołacz:
(hej!)
WirginiuszuDobry wieczór Wirginiuszu!
Dobranoc Wirginiuszu!
Wirginiuszu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Wirginiuszu za rozmowę!
Hej Wirginiuszu!