Odmiana imienia Wirginek przez przypadki

Wirginek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wirginek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirginka

Celownik
(komu? czemu?):Wirginkowi

Biernik
(kogo? co?):Wirginka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wirginkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirginku

Wołacz
(hej!):Wirginku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WirginekWirginek ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Wirginek.
Wirginek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Wirginek nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Wirginek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WirginkaTymczasem zauważyłam wpis Wirginka kilka dni temu.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wirginka słychać.
Przed sobą ujrzałam rękę Wirginka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wirginka.
Tata Wirginka sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
WirginkowiNapisałem wiersz dzięki Wirginkowi.
Co tej Wirginkowi po głowie chodzi?
Zaproponowałem Wirginkowi dwa tematy.
Słoik z kawą wyleciał Wirginkowi z rąk.
Tego Wirginkowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
WirginkaKacper patrzył na Wirginka ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Wirginka z mojej klasy.
Widzę Wirginka.
Na Wirginka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzała na Wirginka jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WirginkiemDorota spotkała się z Wirginkiem.
Wymyśliłam z Wirginkiem nową zabawę.
Wieczorem z Wirginkiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Wirginkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Wirginkiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WirginkuChciałbym być teraz przy Wirginku.
Ten wiersz jest o Wirginku.
Myślał o Wirginku i o swoim życiu.
A przecież nikt inaczej o Wirginku nie pisał.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Wirginku.

Wołacz:
(hej!)
WirginkuWirginku! Wróć do mnie!
Wirginku! Uważaj!
Dobranoc Wirginku!
Cześć Wirginku!
Witaj Wirginku!