Odmiana imienia Wincunia przez przypadki

Wincunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wincunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wincuni

Celownik
(komu? czemu?):Wincuni

Biernik
(kogo? co?):Wincunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wincunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wincuni

Wołacz
(hej!):Wincuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WincuniaGdzie jest Wincunia?
Na drugie imię mam Wincunia.
Wincunia ma katar i źle się czuje.
Wincunia nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wincunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WincuniZbieramy na nowy wózek dla Wincuni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wincuni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Wincuni.
Tata Wincuni sam opatrzył mi nogę.
Tato Wincuni produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
WincuniNie wiem, co powiedzieć Wincuni.
Coś muszę Wincuni powiedzieć, stoi i czeka.
Zaproponowałem Wincuni dwa tematy.
Przyglądam się Wincuni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wincuni coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
WincunięCzekałam na Wincunię w kawiarni.
W końcu obudzili Wincunię, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Wincunię jak dopisuje kolejne literki.
Nieśmiało gładzi Wincunię po włosach.
Spojrzałam na Wincunię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WincuniąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Wincunią na krytym basenie.
Wczoraj wracamy z Wincunią od lekarza.
Siedzieliśmy z Wincunią przy basenie.
Ja z Wincunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój razem z Wincunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WincuniZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Wincuni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wincuni.
Chciałbym być teraz przy Wincuni.
Rozmawiam o Wincuni.
Mówimy tu oczywiście o Wincuni.

Wołacz:
(hej!)
WincuniuGdzie jesteś Wincuniu!?
Dziękuję Wincuniu za rozmowę!
Witaj Wincuniu!
Wincuniu! Uważaj!
Wincuniu! Gdzie jesteś?