Odmiana imienia Wilhelmunia przez przypadki

Wilhelmunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilhelmunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilhelmuni

Celownik
(komu? czemu?):Wilhelmuni

Biernik
(kogo? co?):Wilhelmunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilhelmunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilhelmuni

Wołacz
(hej!):Wilhelmuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilhelmuniaMam na imię Wilhelmunia.
Dobrze, że Wilhelmunia grzecznie śpi.
Wilhelmunia nie umie śpiewać.
Wilhelmunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Wilhelmunia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilhelmuniPiszę list do Wilhelmuni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wilhelmuni.
Zaproszenia na urodziny Wilhelmuni są gotowe.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Wilhelmuni.
Zostało sto dni do narodzin Wilhelmuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilhelmuniWilhelmuni włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiadam Wilhelmuni o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Wilhelmuni święta nabrały nowego wymiaru.
Wilhelmuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Wilhelmuni.

Biernik:
(kogo? co?)
WilhelmunięWidzę Wilhelmunię.
Podchodzi, całuje Wilhelmunię i idzie do wyjścia.
Przyniesiona przez Wilhelmunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Wilhelmunię znalazłam w recepcji hotelu.
Zdjęcie przesłane przez Wilhelmunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilhelmuniąWieczorem z Wilhelmunią znowu idziemy na spacer.
Oboje z Wilhelmunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Wilhelmunią zrobiłyśmy obiad.
Zostaliśmy z Wilhelmunią w salonie sami.
Zostanę tu tylko z Wilhelmunią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilhelmuniKiedyś chciałam napisać o Wilhelmuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wilhelmuni.
Pamiętam o Wilhelmuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wilhelmuni.
Chciałbym być teraz przy Wilhelmuni.

Wołacz:
(hej!)
WilhelmuniuWilhelmuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Wilhelmuniu!
Dobranoc Wilhelmuniu!
Dzień dobry Wilhelmuniu!
Gdzie jesteś Wilhelmuniu!?