Odmiana imienia Wilam przez przypadki

Wilam imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilam

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilama

Celownik
(komu? czemu?):Wilamowi

Biernik
(kogo? co?):Wilama

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilamem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilamie

Wołacz
(hej!):Wilamie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilamJa i Wilam nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Wilam?
Dziś Wilam ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Wilam umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Wilam już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilamaUroda Wilama miała potężną moc.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wilama.
Jestem mamą Wilama i jeszcze trojga innych dzieci.
Przyglądałam się dłoniom Wilama.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wilama.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilamowiWilamowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Wilamowi magnes na lodówkę.
Mam nadzieję, że Wilamowi również się podoba.
Co tej Wilamowi po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Wilamowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WilamaPostaram się namówić Wilama na spacer.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wilama bardzo przyjaźnie.
Spoglądam na Wilama.
O jego personalia miałam spytać Wilama prywatnie.
Na Wilama spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilamemPracuję razem z Wilamem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wilamem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wilamem.
Ja z Wilamem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Wilamem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilamieDzisiaj chciałam napisać o Wilamie.
Kilka słów od autora materiału o Wilamie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Wilamie.
Przez chwilę pomyślałam o Wilamie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Wilamie.

Wołacz:
(hej!)
WilamieCześć Wilamie!
Gdzie jesteś Wilamie!?
Wilamie! Uważaj!
Wilamie! Wróć do mnie!
Hej Wilamie!