Odmiana imienia Wikunia przez przypadki

Wikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wikuni

Celownik
(komu? czemu?):Wikuni

Biernik
(kogo? co?):Wikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wikuni

Wołacz
(hej!):Wikuniu!

Przykłady odmiany imienia Wikunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wikunia

Moje drugie imię to właśnie Wikunia.
Wikunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Wikunia.
Na drugie imię mam Wikunia.
Dziś Wikunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wikuni

Ręka Wikuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Wikuni.
Postanowiłam zadzwonić do Wikuni i chłopaków.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Wikuni.
Postawa Wikuni była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Wikuni

Ten nie pozostał dłużny Wikuni.
Wikuni oczy błyszczą.
Mama przyznała rację Wikuni.
Nie wiem, co powiedzieć Wikuni.
Od początku próbujemy pomóc Wikuni.

Biernik (kogo? co?): Wikunię

Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wikunię bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Wikunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Postaram się namówić Wikunię na spacer.
Kawę kupioną przez Wikunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Wikunię i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wikunią

W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wikunią.
Razem z Wikunią zrobiłyśmy obiad.
Pracuję razem z Wikunią.
Dwa dni temu miałam z Wikunią śmieszną przygodę.
Rozmawiam z Wikunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wikuni

Od ostatniego wpisu o Wikuni wydarzyło się sporo.
No a teraz trochę więcej o Wikuni.
Piszę o Wikuni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Wikuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Wikuni.

Wołacz (hej!): Wikuniu

Witaj Wikuniu!
Gdzie jesteś Wikuniu!?
Wikuniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Wikuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Wikuniu!