Jak odmienić imię Wikunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wikunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Wikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wikunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wikuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wikuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wikunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wikunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wikuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wikuniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wikunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wikunia przez przypadki.