Odmiana imienia Wiktorcio przez przypadki

Wiktorcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiktorcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiktorcia

Celownik
(komu? czemu?):Wiktorciowi

Biernik
(kogo? co?):Wiktorcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiktorciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiktorciu

Wołacz
(hej!):Wiktorciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiktorcioWiktorcio wraca do domu.
Wiktorcio nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Wiktorcio.
Jak już wiecie mam na imię Wiktorcio.
Dla mnie było już jasne, ze Wiktorcio umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiktorciaTym razem prezentujemy wystawę Wiktorcia.
Od razu zobaczyła ich mama Wiktorcia.
Ręka Wiktorcia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Wiktorcia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Wiktorcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiktorciowiTego Wiktorciowi było już za wiele.
Zostawiam Wiktorciowi karteczkę i już mnie nie ma.
Wiktorciowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Wiktorciowi.
Słoik z kawą wyleciał Wiktorciowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
WiktorciaWiktorcia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Wiktorcia w wymownym geście.
Spojrzała na Wiktorcia jeszcze raz.
Spojrzał na Wiktorcia z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Wiktorcia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiktorciemZostaliśmy z Wiktorciem w salonie sami.
Sprzątam pokój razem z Wiktorciem.
Siedzieliśmy z Wiktorciem na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Wiktorciem na kanapie.
Śpiewam z Wiktorciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiktorciuPamiętajmy o Wiktorciu i jej rodzinie.
Na pewno słyszałyście o Wiktorciu.
Rozmawiam o Wiktorciu.
Dobrze, że wspomniałeś o Wiktorciu.
Piszę o Wiktorciu.

Wołacz:
(hej!)
WiktorciuWiktorciu! Gdzie jesteś?
Cześć Wiktorciu!
Gdzie jesteś Wiktorciu!?
Wiktorciu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Wiktorciu!