Odmiana imienia Wigilunia przez przypadki

Wigilunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wigilunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wigiluni

Celownik
(komu? czemu?):Wigiluni

Biernik
(kogo? co?):Wigilunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wigilunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wigiluni

Wołacz
(hej!):Wigiluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WigiluniaMoje drugie imię to właśnie Wigilunia.
Wigilunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Wigilunia zostaje z nami.
Wigilunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Wigilunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WigiluniSpecjalnością Wigiluni jest jazda na koniu.
Ręka Wigiluni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Najbardziej polubiłam ojca Wigiluni.
Póki co dodaję zdjęcia Wigiluni z wakacji.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Wigiluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WigiluniJa na pewno przekaże swój procent Wigiluni.
Korzysta z okazji, by wyznać Wigiluni miłość.
Mam nadzieję, że Wigiluni również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Wigiluni.
Zszedłem z drogi Wigiluni i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
WigilunięSpojrzałam na Wigilunię w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wigilunię.
Przed wejściem spotkaliśmy Wigilunię.
Przyniesiona przez Wigilunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Wigilunię jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WigiluniąSprzątam pokój razem z Wigilunią.
Przez chwilę oboje z Wigilunią patrzyli na siebie.
Razem z Wigilunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Wigilunią zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Wigilunią przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WigiluniNie wspomniałem na początku o Wigiluni.
Na koniec parę słów o Wigiluni.
Dziś napiszę o Wigiluni.
Przynajmniej tak myślał tata o Wigiluni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Wigiluni.

Wołacz:
(hej!)
WigiluniuWigiluniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Wigiluniu!
Wigiluniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Wigiluniu za rozmowę!
Witaj Wigiluniu!